Idą zmiany w umowie o pracę na okres próbny

artykul

Rząd szykuje poważne zmiany w przepisach Kodeksu pracy. Nowelizacji ulegnie szereg przepisów tej podstawowej dla prawa pracy ustawy, m.in. unormowania dotyczące zasad zawierania umów o pracę na okres próbny.

Cel: wdrożenie prawa Unii Europejskiej

Ustawodawca pracuje nad istotnymi modyfikacjami ustawy z 26.6.1974 r. - Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1320 ze zm.). Między innymi nowelizacji ulegną zasady zawierania umów o pracę na okres próbny. Projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks pracy (numer z wykazu prac legislacyjnych: UC118, https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12356556/katalog/12855403#12855403 [dostęp: 13.5.2022 r.]) znajduje się w fazie opiniowania. Celem ustawodawcy jest wdrożenie do polskiego porządku prawnego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1152 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie przejrzystych i przewidywalnych warunków pracy w Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE. L Nr 186 z 11.7.2019, s. 105).

Umowa o pracę na okres próbny w obowiązującym stanie prawnym

Obowiązujące przepisy Kodeksu pracy w stosunku do umów o pracę na okres próbny określają, że umowę tę zawiera się na okres nieprzekraczający 3 miesięcy. Ponowne zawarcie umowy o pracę na okres próbny z tym samym pracownikiem jest możliwe w następujących, niezależnych od siebie sytuacjach:
1) jeżeli pracownik ma być zatrudniony w celu wykonywania innego rodzaju pracy,
2) po upływie co najmniej 3 lat od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniej umowy
o pracę, jeżeli pracownik ma być zatrudniony w celu wykonywania tego samego rodzaju pracy. W tym przypadku dopuszczalne jest jednokrotne ponowne zawarcie umowy na okres próbny.
Należy podkreślić, że ustawodawca w ramach obowiązujących przepisów prawnych nie uzależnia okresu trwania umowy o pracę na okres próbny od przewidywanego okresu, na jaki ma być zawarta umowa o pracę na czas określony. Nie istnieje też w obecnym stanie normatywnym możliwości przedłużenia umowy o pracę na okres próbny.

Nowe okresy obowiązywania umowy na okres próbny

Omawiany projekt nie modyfikuje okresu na jaki może zostać zawarta umowa na okres próbny. Nadal nie będzie ona mogła przekraczać 3 miesięcy. Proponuje się natomiast wyjątek od 3-miesięcznego okresu umowy na okres próbny polegający na tym, że strony będą mogły uzgodnić, iż umowa o pracę na okres próbny zostanie przedłużona o czas urlopu, a także o czas innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy, jeżeli wystąpią takie nieobecności. W uzasadnieniu projektu podkreślono, że proponowana modyfikacja jest zgodna z art. 8 ust. 3 dyrektywy 2019/1152, w myśl którego w przypadku, gdy pracownik był nieobecny w pracy podczas okresu próbnego, państwa członkowskie mogą postanowić, że okres próbny może zostać przedłużony w zależności od długości tej nieobecności. Temu przepisowi odpowiada motyw 28. dyrektywy 2019/1152, w którym stwierdza się, że powinna istnieć możliwość, aby okresy próbne mogły być odpowiednio przedłużane, gdy pracownik był nieobecny podczas okresu próbnego, np. z powodu choroby lub urlopu, tak aby pracodawca miał możliwość sprawdzenia, czy pracownik nadaje się do wykonywania danego zadania.
Ponieważ prawodawca unijny w art. 8 ust. 2 dyrektywy 2019/1152 nakłada na państwa członkowskie obowiązek zapewnienia, aby w przypadku stosunków pracy na czas określony długość okresu próbnego była współmierna do przewidywanego czasu trwania umowy i do charakteru pracy, projektodawca proponuje, aby umowę o pracę na okres próbny zawierało się na okres nieprzekraczający:
1) 1 miesiąca – w przypadku zamiaru zawarcia umowy o pracę na czas określony krótszy niż 6 miesięcy,
2) 2 miesięcy – w przypadku zamiaru zawarcia umowy o pracę na czas określony wynoszący co najmniej 6 miesięcy i krótszy niż 12 miesięcy.
Dodatkowo strony będą mogły wydłużyć w umowie okresy, o których mowa wyżej, nie więcej jednak niż o 1 miesiąc, jeżeli będzie to uzasadnione rodzajem pracy.

Zmiany w ponownym zawieraniu umowy na okres próbny

Artykuł 8 ust. 2 dyrektywy 2019/1152 stanowi, iż w przypadku ponownego zawarcia umowy na to samo stanowisko i dotyczącej takich samych funkcji i zadań, stosunek pracy nie może być uzależniony od nowego okresu próbnego. W celu dostosowania brzmienia obowiązujących przepisów do tej regulacji zmianie ulegnie brzmienie obowiązującego art. 25 § 3 k.p. Przepis ten pozwala na ponowne zawarcie umowy o pracę na okres próbny z tym samym pracownikiem po upływie co najmniej 3 lat od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniej umowy o pracę, jeżeli pracownik ma być zatrudniony w celu wykonywania tego samego rodzaju pracy. Obecnie dopuszczalne jest jednokrotne ponowne zawarcie umowy na okres próbny. Stosownie do projektowanej zmiany ponowne zawarcie umowy o pracę na okres próbny z tym samym pracownikiem będzie możliwe tylko wtedy, gdy pracownik będzie miał być zatrudniony w celu wykonywania innego rodzaju pracy.

Szczegółowe postanowienia umowy na okres próbny

W przypadku zawarcia umowy o pracę na okres próbny ustawodawca proponuje, aby wśród niezbędnych jej elementów znalazło się postanowienie określające czas trwania takiej umowy. Niezbędne ma być też postanowienie o przedłużeniu umowy o czas urlopu, a także o czas innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy lub postanowienie o wydłużeniu umowy nie więcej niż o 1 miesiąc, jeżeli strony tak postanowią. Zmiana stanowi realizację wymogu art. 4 ust. 2 lit. g dyrektywy 2019/1152, który stanowi o obowiązku informowania pracownika o czasie trwania i warunkach okresu próbnego. Uwzględnia również sytuację, kiedy strony stosunku pracy postanowią o przedłużeniu okresu próbnego o czas urlopu, a także o czas usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy lub o wydłużeniu umowy o pracę na okres próbny nie więcej niż o 1 miesiąc, jeżeli jest to uzasadnione rodzajem pracy. Postanowienie takie powinno zostać zawarte w treści pisemnie sporządzonej umowy o pracę.

 

Źródło:
Uzasadnienie projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks pracy, numer z wykazu prac legislacyjnych: UC118, https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12356556/katalog/12855403#12855403 [dostęp: 13.5.2022 r.].

 

Treści publikowane w Serwisie internetowym PlanetaPrawo.pl mają charakter informacyjno-edukacyjny. Nie stanowią one porad prawnych i nie zastępują profesjonalnej pomocy prawnej. Administrator nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek skutki związane z ich wykorzystywaniem. Wszelkie prawa zastrzeżone – powołując się na publikację podaj źródło.

Korzystając z naszych usług akceptujesz postanowienia Regulaminu oraz Polityki prywatności. Strona wykorzystuje pliki cookie. Możesz zarządzać plikami cookie poprzez modyfikację ustawień przeglądarki, z której korzystasz.

Przechodzę dalej