Kobiety - prawniczki, które przeszły do historii

artykul

8 marca to nie tylko Dzień Kobiet, ale także doskonała okazja, by przypomnieć sylwetki kobiet - prawników, które przeszły do historii.

Halina Wiewiórska

Halina Wiewiórska urodziła się  2 września 1888 roku w Zgierzu, a na kartach historii zapisała się jako pierwsza kobieta, która stała się członkiem palestry. Była córka pułkownika Łukasza Kononowa i od najmłodszych lat wyróżniała się wiedzą i pracowitością. Ukończyła gimnazjum w Chersoniu ze złotym medalem za wyniki w nauce, a następnie  szkołę żeńską w Petersburgu, by następnie kontynuować studia na Wydziale Prawa, gdzie w 1910 roku zdobyła dyplom z wyróżnieniem. Oprócz nauk prawnych równolegle studiowała historię i muzykę.

Początkowo pracowała jako nauczycielka historii. Dopiero w Polsce niepodległej mogła odbyć aplikację i zdać egzamin adwokacki.  W 1925 r. została wpisana na listę adwokatów Izby Warszawskiej, zapisując się na kartach historii palestry jako pierwsza kobieta - adwokat. Zawód wykonywała aż do 1964 roku.

Halina Wiewiórska zajmowała się nie tylko praktyką zawodową. Była członkiem władz korporacyjnych: kolejno Sądu Dyscyplinarnego Warszawskiej Rady Adwokackiej i Naczelnej Rady Adwokackiej, a także udzielała się naukowo. Jest autorką licznych artykułów poświęconych tematyce prawa karnego i penitencjarnego Była też jednym z autorów Encyklopedii Podręcznej Prawa Karnego, wydanej w okresie międzywojennym pod redakcją prof. W. Makowskiego.

Halina Wiewiórska zmarła 17 maja 1967 roku.

Maria Fuks

Maria Fuks urodziła się 18 maja 1885 roku i byłą pierwszą kobietą - prawniczką zatrudnioną w Prokuratorii Generalnej. W latach 1916 - 1921 studiowała na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, a po odbyciu aplikacji sądowej w listopadzie 1923 roku rozpoczęła pracę w Prokuratorii Generalnej. Wysokie kwalifikacje i doskonałe kompetencje oraz wiedza sprawiły, że w 1928 roku została mianowana naczelnikiem wydziału. W okresie okupacji ukrywała się, pracując poza zawodem prawniczym. Do Prokuratorii Generalnej powróciła po zakończeniu wojny w 1945 r., ponownie obejmując stanowisko naczelnika wydziału, które zajmowała do listopada 1948 roku.

Była wybitnym prawnikiem cywilistą i odegrała istotną rolę w kształtowaniu kierunków orzecznictwa arbitrażowego. Była także członkiem redakcji wydawanego przez Instytut Nauk Prawnych pisma pt. „Orzecznictwo Sądów Powszechnych i Komisji Arbitrażowej”, a także jedną z założycielek Polskiego Związku Kobiet z Wykształceniem Prawniczym. Wchodziła w skład Rady Międzynarodowej Federacji Kobiet Zawodów Prawniczych.

Maria Fuks została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem X-lecia Polski Ludowej i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Zmarła 15 września 1967 roku.

Wanda Grabińska

Wanda Grabińska urodziła sie w 1902 roku. Jako pierwsza kobieta w Polsce mianowana została w 1929 r. sędzią sądu grodzkiego w Warszawie, gdzie powierzono jej prowadzenie oddziału dla nieletnich. Na stanowisku tym pracowała do 1932 r. Potem została radcą w Ministerstwie Opieki Społecznej.

Obszarem jej zainteresowań zawodowych była przede wszystkim tematyka nieletnich i ochrona praw kobiet. Jako delegat Rządu Polskiego brała od 1930 r. udział w pracach Komisji Spraw Społecznych Ligi Narodów, gdzie szczególnie aktywnie uczestniczyła w opracowaniu uchwalonego w 1937 r. Zbioru reguł dla sądów do spraw nieletnich, zakładów wychowawczych i organów pomocniczych. Należała również do Międzynarodowego Zrzeszenia Sędziów dla Nieletnich i Międzynarodowej Federacji Kobiet Zawodów Prawniczych.

Wanda Grabińska była także autorką wielu artykułów w prasie prawniczej i kobiecej, zwłaszcza na temat przestępczości nieletnich i praw kobiet.  Współpracowała także przy wydawanej wówczas w Polsce pod redakcją prof. W. Makowskiego Encyklopedii Podręcznej Prawa Karnego, do której opracowała hasło "Nieletni", obejmujące zagadnienia dotyczące przestępczości nieletnich, organizacji sądownictwa, prawa materialnego i procesowego w Polsce i innych krajach.

W historii Wanda Grabińska zapisała się nie tylko jako pierwsza kobieta - sędzia w Polsce. Jej zasługi widoczne były również na polu sądownictwa dla nieletnich, a także w dziedzinie ochrony praw kobiet i walki o pozycję kobiet polskich w zawodach prawniczych Zmarła w 1980 roku w Stanach Zjednoczonych.

 

 

Źródło:

- Maria Stypułkowska, Trudna droga kobiet do wykonywania zawodów prawniczych, Palestra 1994, nr 9-10, s. 139-149;

- https://pl.wikipedia.org/wiki

 

__________________________________________________

Treści publikowane w serwisie internetowym PlanetaPrawo.pl mają charakter informacyjno-edukacyjny. Nie stanowią one porad prawnych i nie zastępują profesjonalnej pomocy prawnej. Administrator nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek skutki związane z ich wykorzystywaniem. Wszelkie prawa zastrzeżone – powołując się na publikację podaj źródło. Wykorzystywanie zawartości serwisu internetowego PlanetaPrawo.pl jako danych treningowych AI jest zabronione. 

PlanetaPrawo.pl - przepisy, praktyczne komentarze, orzecznictwo, marketing prawniczy

Odwiedź nasz Sklep, polub nas na Facebooku, obserwuj nas na Twitterze

 

>>Powrót do artykułów w: Kancelaria

Korzystając z naszych usług akceptujesz postanowienia Regulaminu oraz Polityki prywatności. Strona wykorzystuje pliki cookie. Możesz zarządzać plikami cookie poprzez modyfikację ustawień przeglądarki, z której korzystasz.

Przechodzę dalej