1 lipca w życie weszła nowelizacja KPC. Istotna zmiana dotyczy m.in. pism procesowych wnoszonych przez profesjonalnych pełnomocników.
Ustawa z dnia 9 marca 2023 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw wprowadza szereg zmian, w tym modyfikuje strukturę wnoszonych pism procesowych. Zgodnie z art 128(1) KPC, pismo wnoszone przez stronę zastępowaną przez adwokata, radcę prawnego, rzecznika patentowego lub Prokuratorię Generalną Rzeczypospolitej Polskiej powinno zawierać wyraźnie wyodrębnione oświadczenia, twierdzenia oraz wnioski, w tym wnioski dowodowe. Jeżeli pismo zawiera uzasadnienie, wnioski dowodowe, zgłoszone tylko w tym uzasadnieniu, nie wywołują skutków, jakie ustawa wiąże ze zgłoszeniem ich przez stronę.
Szczególnie istotne jest zdanie drugie przepisu art. 128(1) KPC. Określa ono konsekwencje zgłoszenia wniosku dowodowego jedynie w uzasadnieniu, czyli poza petitum pisma. Wówczas wniosek taki nie wywołuje skutku prawnoprocesowego. Niemniej zauważyć należy, że art. 128(1) dotyczy wyłącznie pism procesowych składanych przez profesjonalnego pełnomocnika, a nie przez samą stronę. Co to może oznaczać w praktyce?
Surowa sankcja z art. 128(1) KPC, odnosząca się do profesjonalnych pełnomocników, może w praktyce wywołać sytuacje, których dotychczas nie obserwowano w praktyce sądowej. Obowiązek zamieszczania wniosków dowodowym w petitum pisma, pod rygorem ich pominięcia jako niezgłoszonych, może skutkować tym, że pismo w sprawie będzie oficjalnie składane przez samą stronę. W przypadku pism wnoszonych przez profesjonalnych pełnomocników, pominięcie wniosku dowodowego w petitum skutkuje tym, że wniosek dowodowy nie wywoła skutków prawnych, a sąd nie nie ma obowiązku wydawać w tym przedmiocie dodatkowych rozstrzygnięć. Inaczej rzecz wygląda, gdy pismo procesowe składa sama strona, bowiem nie jest ona adresatem normy art. 128(1) KPC. Oznacza to, że w przypadku pism procesowych składanych przez samą stronę, umieszczenie oświadczeń, twierdzeń oraz wniosków poza petitum pisma nadal będzie skuteczne. W takim przypadku wniosek dowodowy wywoła skutki prawnoprocesowe.
Artykuł 128(1) KPC wprowadza jeszcze jeden, niewyrażony dotychczas w przepisach procesowych, wymóg odpowiedniej konstrukcji pisma procesowego. Ustawodawca wprost wskazuje bowiem, że pismo wnoszone przez stronę zastępowaną przez adwokata, radcę prawnego, rzecznika patentowego lub Prokuratorię Generalną Rzeczypospolitej Polskiej powinno zawierać wyraźnie wyodrębnione oświadczenia, twierdzenia oraz wnioski, w tym wnioski dowodowe. W ten sposób ustawodawca expressis verbis określił strukturę pisma procesowego. W ramach oświadczeń, twierdzeń oraz wniosków znajdą się m.in. zarzuty formalne i merytoryczne, wnioski formalne czy oświadczenia procesowe.
Zmianie nie uległy natomiast ogólne warunki pism procesowych. Zgodnie z art. 126 KPC, każde pismo procesowe powinno zawierać:
1) oznaczenie sądu, do którego jest skierowane;
2) imiona i nazwiska lub nazwy stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników;
3) oznaczenie rodzaju pisma;
4) osnowę wniosku lub oświadczenia;
5) w przypadku gdy jest to konieczne do rozstrzygnięcia co do wniosku lub oświadczenia - wskazanie faktów, na których strona opiera swój wniosek lub oświadczenie, oraz wskazanie dowodu na wykazanie każdego z tych faktów;
6) podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika;
7) wymienienie załączników.
Wprawdzie ogólne warunki pisma procesowego nie uległy zmianie, to nowelizacja wprowadziła drobną zmianę w art. 126 § 2 pkt 1 KPC, obejmującą przedsiębiorców wpisanych do CEIDG. W myśl przywołanego przepisu, gdy pismo procesowe jest pierwszym pismem w sprawie, powinno ponadto zawierać oznaczenie przedmiotu sporu oraz oznaczenie miejsca zamieszkania lub siedziby i adresy stron albo, w przypadku gdy strona jest przedsiębiorcą wpisanym do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej - adres do doręczeń wpisany do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Przed nowelizacją należało wskazać adres do korespondencji.
Nowelizacja, która weszła w życie 1 lipca, stanowi konsekwencję zmian, jakie wprowadzono do postępowania cywilnego w 2019 roku. Szereg przepisów ustawy z dnia 9 marca 2023 roku konkretyzuje bądź uzupełnia regulacje, które weszły w życie niecałe cztery lata temu. Jak czytamy w uzasadnieniu, w trakcie jakkolwiek krótkiego obowiązywania ustawy z 2019 r. ujawniły się kwestie, które wymagają ponownego przeanalizowania zaproponowanych rozwiązań. Czy omawianą nowelizację z 9 marca 2023 roku czeka podobny los? Czas pokaże.
Treści publikowane w serwisie internetowym PlanetaPrawo.pl mają charakter informacyjno-edukacyjny. Nie stanowią one porad prawnych i nie zastępują profesjonalnej pomocy prawnej. Administrator nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek skutki związane z ich wykorzystywaniem. Wszelkie prawa zastrzeżone – powołując się na publikację podaj źródło. Wykorzystywanie zawartości serwisu internetowego PlanetaPrawo.pl jako danych treningowych AI jest zabronione.
PlanetaPrawo.pl - przepisy, praktyczne komentarze, orzecznictwo, marketing prawniczy
Odwiedź nasz Sklep, polub nas na Facebooku, obserwuj nas na Twitterze
Trwa konkurs na stanowisko sędziego Trybunału Sprawiedliwości UE
2023-06-26 17:00
ERA uruchamia program stypendialny dla prawników z UE
2023-03-11 10:00
Notariusz potwierdzi tożsamość za pomocą aplikacji mObywatel
2023-08-30 09:00
TK rozpozna skargę konstytucyjną komornika sądowego
2024-04-30 10:00
Wykorzystanie tajemnicy adwokackiej na wokandzie TK
2023-12-25 12:00
