Podpisana przez Prezydenta ustawa z dnia 9 marca 2023 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Federacyjną Republiką Brazylii zacieśni współpracę obu państw w sprawach podatkowych.
Dnia 9 marca uchwalono ustawę o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Federacyjną Republiką Brazylii w sprawie eliminowania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu oraz zapobiegania uchylaniu się i unikaniu opodatkowania oraz Protokołu do tej Umowy, kontrasygnowanych w Nowym Jorku dnia 20 września 2022 r., którą Prezydent RP podpisał 12 kwietnia. Celem ustawy jest wyrażenie zgody Parlamentu na dokonanie przez Prezydenta RP ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Federacyjną Republiką Brazylii w trybie art. 89 ust. 1 Konstytucji RP.
W Umowie po raz pierwszy w dwustronnych stosunkach polsko-brazylijskich uregulowano kwestię unikania podwójnego opodatkowania. Zgodnie z obecnymi priorytetami polityki podatkowej Rzeczypospolitej Polskiej, treść Umowy łączy kwestie unikania podwójnego opodatkowania z jednoczesnym uszczelnieniem systemu podatkowego, tak aby nie dopuszczać do uchylania się i unikania opodatkowania. Umowa jest więc kompatybilna z najnowszą (z 2017 r.) wersją Konwencji Modelowej OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku. Wprowadzono w niej także rozwiązania zapewniające tzw. standard minimalny nakierowanego na zwalczanie erozji bazy podatkowej projektu BEPS (Base Erosion and Profit Shifting), który został przewidziany w postanowieniach Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r. (tzw. Konwencja MLI).
Struktura i zakres Umowy są typowe dla współczesnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawierających także przepisy zapobiegające unikaniu i uchylaniu się od opodatkowania, czyli dokonywaniu oszustw podatkowych. Rozwiązania nakierowane na zapewnienie standardów minimalnych Konwencji MLI wprowadzono już w preambule Umowy. Podkreślono w niej, że celem Umowy jest eliminowanie podwójnego opodatkowania, ale równocześnie nie mogą być tworzone sytuacje sprzyjające uniknięciu lub zmniejszeniu opodatkowania przy wykorzystaniu uregulowań zawartych w tejże Umowie.
W Umowie wprowadzono także tzw. pełną klauzulę wymiany informacji, dzięki której Strony mogą uzyskiwać informacje, o które się zwrócą, bez możliwości spotkania się z odmową ich udzielania m.in. z tego powodu, iż informacje te znajdują się w posiadaniu banku, innej instytucji finansowej, przedstawiciela, agenta lub powiernika albo dotyczą relacji właścicielskich w danym podmiocie. Kluczowe postanowienie dla realizacji celu Umowy w zakresie zapobiegania nadużyciom zawarto w postaci tzw. testu podstawowego celu (klauzula PPT – principal purposes test): „bez względu na inne postanowienia Umowy, korzyść w niej przewidziana nie zostanie przyznana w odniesieniu do części dochodu, jeżeli można racjonalnie przyjąć, mając na względzie wszelkie mające znaczenie fakty i okoliczności, że uzyskanie tej korzyści było jednym z głównych celów utworzenia jakiejkolwiek struktury lub zawarcia jakiejkolwiek transakcji, które spowodowały bezpośrednio lub pośrednio powstanie tej korzyści, chyba że ustalono, że przyznanie tej korzyści w danych okolicznościach byłoby zgodne z przedmiotem oraz celem odpowiednich postanowień niniejszej Umowy".
Początek Konwencji MLI dały prace OECD/G20, prowadzone w ramach projektu „Base Erosion Profit Shifting”. W ich trakcie wypracowano mechanizmy walki z działaniami, które powodują zmniejszenie podstawy opodatkowania oraz transfer dochodów do jurysdykcji o niskim poziomie lub braku opodatkowania. Dziś Konwencja MLI zawiera tzw. minimalny standard stosowania. Każde państwo, które przystępuje do MLI jest zobowiązane go przyjąć. Są to regulacje w zakresie:
- zapobiegania nadużyciom traktatów: przewidują one wprowadzenie klauzuli, która pozwala na nieprzyznanie korzyści traktatowych w przypadku, gdy ich uzyskanie było jednym z głównych celów utworzenia struktur/zawarcia transakcji (tzw. klauzula PPT - principal purposes test) (art. 7 – Zapobieganie nadużyciom traktatów);
- celu umowy podatkowej: w preambule UPO potwierdzany jest cel ich zawarcia, czyli uniknięcie podwójnego opodatkowania, a nie stworzenie szans na uniknięcie opodatkowania w ogóle (art. 6 – Cel Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja);
- usprawnienia procedury wzajemnego porozumiewania się: nowe standardy, rozwiązywania sporów i współpracy podatkowej państw (art. 16 – Procedura wzajemnego porozumiewania się).
Powyższe rozwiązania stanowią więc obligatoryjną część każdej zawieranej Umowy objętej Konwencją.
Aktulanie do objęcia Konwencją MLI zgłoszonych zostało kilkadziesiąt umów, jednak zgłoszenie to nie obejmuje wszystkich jurysdykcji. I tak też, poza Konwencją MLI pozostają umowy zawarte z 11 jurysdykcjami: Algierią, Czarnogórą, Gruzją, Guernsey, Jersey, Niemcami, Nigerią, Urugwajem, USA, Wyspą Man i Zambią. Ostateczna liczba polskich UPO, do których będzie stosowany MLI zależy od liczby sygnatariuszy MLI, która systematycznie wzrasta. Obecnie jednak przewiduje się, że Konwencja MLI będzie obejmować ponad 50 polskich UPO.
Treści publikowane w serwisie internetowym PlanetaPrawo.pl mają charakter informacyjno-edukacyjny. Nie stanowią one porad prawnych i nie zastępują profesjonalnej pomocy prawnej. Administrator nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek skutki związane z ich wykorzystywaniem. Wszelkie prawa zastrzeżone – powołując się na publikację podaj źródło.
1 listopada - dzień Wszystkich Świętych
2022-11-01 12:00Reklamacje na nowych zasadach - otwarty webinar 29 marca
2023-03-28 15:00Wakacje bez testu i paszportu covidowego? Tylko w tych krajach
2022-06-11 12:00