Ogłoszenie upadłości zmarłego przedsiębiorcy wydaje się nietypowym sposobem zaspokojenia wierzytelności. Jednak warto wiedzieć, że taka możliwość istnieje.
Postępowanie upadłościowe jest rodzajem sądowego postępowania nieprocesowego z elementami właściwymi dla procesu, którego celem jest zaspokojenie wierzytelności w ramach egzekucji uniwersalnej, przysługujących wierzycielom w stosunku do podmiotów niewypłacalnych, a więc (w skrócie) takich, którzy przez złą kondycję majątkowo-finansową nie mają zdolności do realizowania wymagalnych wierzytelności pieniężnych. Podmiot, który od dnia ogłoszenia upadłości zwany jest „upadłym”, zostaje pozbawiony prawa zarządu swym majątkiem, który staje się masą upadłościową, a więc zbiorem różnego rodzaju aktywów podlegających w dalszej kolejności likwidacji, czyli spieniężeniu.
Procedura upadłościowa jest dwuetapowa. W ramach pierwszego etapu następuje rozpoznanie wniosku o ogłoszenie upadłości. Tu może dojść do zabezpieczenia roszczeń wierzycieli np. poprzez ustanowienie nadzorcy sądowego albo zarządcy przymusowego. Pozytywne orzeczenie wieńczące ten etap, które zapada w formie postanowienia, przenosi postępowanie w przedmiocie ogłoszenia upadłości na grunt drugiego etapu – postępowania upadłościowego, zwanego właściwym postępowaniem upadłościowym. Od tej chwili zarząd masą upadłości przechodzi na syndyka. Jego działania zasadniczo będą zmierzać do likwidacji (spieniężenia) aktywów upadłego, a następnie podziału uzyskanych w ten sposób funduszów pomiędzy wierzycieli uwzględnionych na liście.
Postępowania upadłościowe prowadzi się w wydziałach gospodarczych właściwych miejscowo sądów rejonowych. Orzeczenia sądu upadłościowego dotyczące ogłoszenia upadłości zapadają w składzie 3 sędziów zawodowych (wyjątek dotyczy tzw. upadłości konsumenckich, gdzie sprawę rozpoznaje sąd upadłościowy w składzie 1 sędziego zawodowego). Dalsze orzeczenia sąd upadłościowy wydaje także w składzie 1 sędziego zawodowego (co do zasady). W postępowaniu upadłościowym istotną rolę odgrywa też sędzia-komisarz, będący tzw. sędzią samoistnym. Dysponuje on daleko idącymi kompetencjami (np. dotyczącymi ustalania bezskuteczności czynności prawnych upadłego o charakterze fraudacyjnym), których realizacja przyspiesza postępowanie upadłościowe i odciąża sąd upadłościowy.
Nie każdemu podmiotowi prawa można ogłosić upadłość. Poza Skarbem Państwa zdolność upadłościowa nie przysługuje jednostkom samorządu terytorialnego, publicznym samodzielnym zakładom opieki zdrowotnej, uczelniom i innym podmiotom wymienionym w ustawie.
Wyjąwszy przypadki tzw. upadłości konsumenckich, zasadniczo postępowania upadłościowe prowadzi się wobec przedsiębiorców (w tym tzw. jednoosobowych). Nie jest jednak warunkiem koniecznym prowadzenie działalności gospodarczej, gdyż w obrocie występują także podmioty nieprowadzące działalności gospodarczej, mające jednak zdolność upadłościową.
Śmierć przedsiębiorcy nie tamuje ogłoszenia jego upadłości. Ustawodawca odnosi się do tej kwestii w ramach art. 7 p.u. Szczegółowe unormowania w tym zakresie wynikają zaś z art. 418-425 p.u.
Zasadność wydania postanowienia o ogłoszeniu upadłości osoby zmarłej leży w konieczności zapewnienia realizacji praw wierzycieli, którym przypisuje się pozycję dominującą w postępowaniu upadłościowym.
Postępowanie upadłościowe, jak już wspomniano, stanowi przykład egzekucji uniwersalnej. W ramach tego postępowania stosuje się szereg instrumentów procesowych przyspieszających i ułatwiających realizację interesu wierzycieli, o czym trudno mówić w przypadku dochodzenia zaspokojenia z majątków poszczególnych spadkobierców, zgodnie z ogólnymi zasadami odpowiedzialności za długi spadkowe.
Upadłość osoby zmarłej ma likwidacyjny charakter. Do masy upadłości wchodzą aktywa spadku po zmarłym dłużniku, a w przypadku ustanowienia zarządu sukcesyjnego także aktywa nabyte w okresie zarządu sukcesyjnego, które weszły w skład przedsiębiorstwa w spadku.
Ważne
Jeżeli w postępowaniu nie bierze udziału spadkobierca, którego prawa zostały stwierdzone prawomocnym postanowieniem o stwierdzeniu nabycia spadku, albo kurator spadku, sąd w postanowieniu o ogłoszeniu upadłości ustanowi kuratora.
Istota zarządu sukcesyjnego sprowadza się do ustanowienia przez przedsiębiorcę wpisanego do CEiDG zarządcy prowadzonego przezeń przedsiębiorstwa na wypadek jego śmierci. Zarządca sukcesyjny wyraża zgodę na pełnienie omawianej funkcji i zostaje wpisany do rejestru. Śmierć przedsiębiorcy powoduje zaktualizowanie się jego uprawnień jako osoby działającej w mieniu własnym, lecz na rachunek właściciela przedsiębiorstwa w spadku. W ten sposób następuje podtrzymanie funkcjonowania przedsiębiorstwa przez pewien czas. Kontynuowane są zawarte z kontrahentami umowy, a pracownicy nadal zachowują swój status, gdyż zawarte umowy o pracę również mogą być kontynuowane na podstawie stosownego porozumienia. Zarząd sukcesyjny trwać powinien aż do sfinalizowania formalności spadkowych. Przepisy ustawy o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw regulują szczegółowo terminy wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego.
Ustanowienie zarządu sukcesyjnego ma istotne znaczenie na gruncie czasu, w którym może dojść do ogłoszenia upadłości zmarłego przedsiębiorcy.
Ważne
W razie śmierci przedsiębiorcy można ogłosić jego upadłość, jeżeli wniosek o ogłoszenie upadłości został złożony w terminie roku od dnia jego śmierci, a w przypadku ustanowienia zarządu sukcesyjnego, o którym mowa w ustawie o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw – także po upływie roku od dnia śmierci przedsiębiorcy, a przed dniem wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego (por. art. 7 p.u.).
Wniosek o ogłoszenie upadłości w sprawie dotyczącej zmarłego przedsiębiorcy może złożyć wierzyciel, zarządca sukcesyjny, a także spadkobierca, oraz małżonek i każde z dzieci lub rodziców zmarłego, chociażby nie dziedziczyli po nim spadku.
Stan prawny: 2.3.2023 r.
Treści publikowane w Serwisie internetowym PlanetaPrawo.pl mają charakter informacyjno-edukacyjny. Nie stanowią one porad prawnych i nie zastępują profesjonalnej pomocy prawnej. Administrator nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek skutki związane z ich wykorzystywaniem. Wszelkie prawa zastrzeżone – powołując się na publikację podaj źródło.
Opodatkowanie darowizn nabytych w najbliższej rodzinie
2023-12-16 10:008 pytań do prawnika: NAJEM OKAZJONALNY
2024-04-03 15:08Zła wiara nabywcy nieruchomości
2022-05-28 21:10Będą dopłaty do używanych elektryków
2024-05-07 16:37Facebook zapłaci 1,2 mld euro kary
2023-05-27 09:00Dodatek węglowy tylko dla wybranych
2022-07-29 16:05