Kontynuujemy serię artykułów o najciekawszych kwestiach dotyczących polskiego prawa. Dziś interesuje nas prawo pracy, a konkretnie zagadnienie wielokrotnego zawierania umów o pracę na czas określony.
Podaną kwestię normuje art. 25(1) § 1 k.p. Przepis statuuje tzw. zasadę „33 i 3”. W świetle tej regulacji okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, a także łączny okres zatrudnienia na podstawie umów o pracę na czas określony zawieranych między tymi samymi stronami stosunku pracy, nie może przekraczać 33 miesięcy, a łączna liczba tych umów nie może przekraczać trzech.
Z powyższego przepisu wypływają dwa zasadnicze wnioski. Po pierwsze, ustawodawca wskazuje maksymalny okres zatrudnienia na podstawie terminowej umowy o pracę i jest to okres 33 miesięcy. Po drugie, nawet jeżeli łączny okres zatrudnienia jest niższy niż 33 miesiące, to czwarta umowa o pracę zawarta pomiędzy tymi samymi stronami jest już umową bezterminową i to niezależnie od jej tytułu czy szczegółowej treści.
Uzgodnienie między stronami w trakcie trwania umowy o pracę na czas określony dłuższego okresu wykonywania pracy na podstawie tej umowy uważa się za zawarcie, od dnia następującego po dniu, w którym miało nastąpić jej rozwiązanie, nowej umowy o pracę na czas określony. Jest to wówczas kolejna umowa o pracę w rozumieniu art. 25(1) § 1 k.p.
Jeżeli okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony jest dłuższy niż okres 33 miesięcy, lub jeżeli liczba zawartych umów jest większa niż trzy, to uważa się, że pracownik, odpowiednio od dnia następującego po upływie okresu 33 miesięcy, lub od dnia zawarcia czwartej umowy o pracę na czas określony, jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. W takiej sytuacji pracownik ma prawo żądać ustalenia istnienia bezterminowego stosunku pracy, a ponadto z mocy ustawy przysługują mu wszelkie uprawnienia wynikające z umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony.
Tak. Wspomnianej zasady nie stosuje się do umów o pracę zawartych na czas określony:
1) w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy,
2) w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym,
3) w celu wykonywania pracy przez okres kadencji,
4) w przypadku gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie
- jeżeli ich zawarcie w danym przypadku służy zaspokojeniu rzeczywistego okresowego zapotrzebowania i jest niezbędne w tym zakresie w świetle wszystkich okoliczności zawarcia umowy.
Warto wiedzieć, że o skorzystaniu z możliwości, o której mowa w powyższym pkt 4, pracodawca ma obowiązek zawiadomić właściwego okręgowego inspektora pracy.
Ponadto omawianej zasady nie stosuje się w przypadku przedłużenia umowy o pracę do dnia porodu zgodnie z art. 177 § 3 k.p. (ustawowe przedłużenie do dnia porodu umowy o pracę na czas określony, która uległaby rozwiązaniu z upływem trzeciego miesiąca ciąży). Oznacza to, że w takim przypadku przedłużenie umowy o pracę (które następuje z mocy prawa, a nie z woli stron) nie jest równoznaczne z zawarciem kolejnej umowy terminowej, a między stronami nie powstaje stosunek pracy o charakterze bezterminowym.
_____________________________________
Treści publikowane w serwisie internetowym PlanetaPrawo.pl mają charakter informacyjno-edukacyjny. Nie stanowią one porad prawnych i nie zastępują profesjonalnej pomocy prawnej. Administrator nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek skutki związane z ich wykorzystywaniem. Wszelkie prawa zastrzeżone – powołując się na publikację podaj źródło. Wykorzystywanie zawartości serwisu internetowego PlanetaPrawo.pl jako danych treningowych AI jest zabronione.
PlanetaPrawo.pl - przepisy, praktyczne komentarze, orzecznictwo, marketing prawniczy
Odwiedź nasz Sklep, polub nas na Facebooku, obserwuj nas na Twitterze
Pożądane zawody na rynku pracy w 2023 roku
2023-02-05 10:00SN o statusie emeryta - byłego pracownika
2024-08-16 08:48Zakaz dyskryminacji w miejscu pracy
2022-03-13 12:1135 zamiast 40. Czy będzie krótszy tydzień pracy?
2022-10-07 11:30Kilka słów o pracy zdalnej
2022-03-12 12:11